Życie nie jest dla mięczaków. Każdego dnia trzeba sprostać nowym wyzwaniom. Co chwilę trzeba podejmować jakieś decyzje. Po każdym upadku trzeba wstać. Po wolnych dniach znowu powraca rzeczywistość. Codziennie na nowo trzeba się starać o utrzymanie relacji z bliskimi. Należy sprostać wszelkim obowiązkom, jakie stoją na naszej drodze. I niezależnie od tego czy żyjemy otoczeni ludźmi, czy też może straciliśmy kogoś bliskiego, to musimy walczyć z tym wszystkim w pojedynkę…

Czasami, gdy są chwile na zadumę, człowiek westchnie nad tym całym swoim życiem opartym na „trzeba”. Nie raz poczuje się samotny. Nie dostrzeże żadnego sensu jego istnienia. Zastanowi się nad tym jakby było miło, gdyby tak przyszedł ktoś, zabrał wszystkie smutki i problemy. Uporządkował to życie za nas. Wskazał nam dobrą ścieżkę i poprowadził dalej. Ile byśmy dali za taką pomoc…

A przecież jest Ktoś, Kto jest przy nas w każdej chwili. Kto dźwiga ten krzyż z nami. Kto wesprze, pomoże wstać i iść dalej. Jest. JEST ZAWSZE. Tylko czasami ze strachu nie chcemy otworzyć drzwi, chociaż słyszymy kołatanie. Wolimy się przykryć kołdrą, siąść w kącie i udawać, że nas nie ma, że wszystko jest w porządku. Życie to nie bajka. W życiu trzeba być silnym. Ale na szczęście nie jesteśmy w tym wszystkim sami. Nawet jak kompletnie zbłądzimy. I może czasami mamy ochotę wziąć koc, kubek ciepłej herbaty, zawinąć się po czubek nosa i zniknąć, ale…

Nie bądź mięczakiem!

Beata Słowik