Już od dłuższego czasu chodzę z zamiarem napisania tekstu na temat tego, co określam mianem: „Duchowość listów”. Czy nie na wyrost? Czy to nie jakaś forma literackiej kokieterii? Może zbyt wybujałe? Zobaczycie sami. A impulsem do tego, aby w końcu zmierzyć się z tematem, był dzień, w którym otrzymałem nowe pióro. Poprzednie służyło mi blisko dziesięć lat, aż pewnego dnia gdzieś je zgubiłem. Pozostało po nim wspomnienie, poczucie utraconej ręki i cząstki osobistej historii. Nowe pióro ucieszyło mniszą duszę i zaraz zostało „ochrzczone” listem. Kolejny zaś, z kolejnymi stronami, pisany jest między zakonnymi modlitwami.

Całość można przeczytać TUTAJ.
Polecam gorąco całą stronę - na prawym marginesie jest link: Ojciec Mateusz ocd