Przyznam, że czasem lubię otworzyć Pismo Święte w przypadkowym miejscu i zatrzymać się na chwilę przy wybranym tekście. Dziś trafiłem na świetnie mi znany fragment z Ewangelii Świętego Marka: „Bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”. (Mk 1,15)
Wydaje się, że to bardzo proste słowa i nie ma nad czym tu się zastanawiać. Ale pomyślmy… Tak, to oczywiste, nawracajmy się i wierzmy w Ewangelię! Powinienem słuchać tego, co Bóg mówi do mnie i mi przykazuje. Gdybym wierzył i słuchał, miałbym zapewne o wiele problemów mniej. Ale przecież wierzę i słucham… Więc dlaczego ciągle dopada mnie jakieś zwątpienie?
Przypomniał mi się fragment jednej z książek, którymi często się wspomagam:
>>Kiedy po raz pierwszy zacząłeś podążać za Mną, napełniłem cię Moim Duchem, aż zostałeś przepełniony Moją miłością, pokojem i radością. Czułeś, że mógłbyś chodzić po wodzie i nic nie mogło cię zasmucić. Ale nie możesz zawsze żeglować wsparty tylko na doświadczeniu zbawienia. Potrzebujesz codziennie napełniać się Mną, ponieważ jesteś jak pęknięte naczynie. Ta szczelina powoduje, że Moja miłość wycieka, a ty stajesz się pusty. Dlatego przyjdź do Mnie i każdego dnia żyj w Mojej obecności. Każdego ranka poczujesz, że jesteś na nowo wypełniony Moim Duchem. W ten sposób nigdy nie będziesz pusty.<<
I to jest chyba odpowiedź na powyższe pytanie… Jestem jak pęknięte naczynie. Każdego dnia muszę uzupełniać Jego miłość. Myślę, że chyba powinienem pracować na naprawieniem tej szczeliny, bo nawet mimo uzupełniania Bożej miłości, ta nieszczelność może się powiększać i grozić poważniejszymi konsekwencjami.
Dlaczego świat hołduje marności? Dlaczego wciąż tak mało radości? Piękny wiersz barokowego poety Daniela Naborowskiego porusza do głębi swoją prostotą i pięknie uzupełnia wiele fragmentów Pisma Świętego mówiących właśnie o radości.
Świat hołduje marności I wszystkie ziemskie włości; To na wieki nie minie, Że marna marność słynie. Miłujmy i żartujmy, Żartujmy i miłujmy, Lecz pobożnie, uczciwie, A co czyste, właściwie. Nad wszytko bać się Boga Tak fraszką śmierć i trwoga.
Zajrzyjmy choćby do Księgi Psalmów:
Błogosławiony lud, który umie się cieszyć i chodzi, Panie, w blasku Twojej obecności. Cieszą się zawsze Twym imieniem, wywyższa ich Twoja sprawiedliwość. (Ps 89,16-17)
Powraca kwestia radości. Takiej zwykłej ludzkiej radości ze wszystkiego wokoło. A przede wszystkim z obecności Boga w naszym życiu i Jego miłości.
Panie Jezu! Dzisiaj w sposób szczególny chcemy Ci podziękować za Maryję Za to, że pod krzyżem dałeś ją nam za matkę. Za jej królowanie w naszym narodzie i macierzyńską opiekę nad nim w całej historii. Dziękujemy za wiarę ojców naszych, za nadzieję, której nie pozwoliłeś zgasnąć, nawet w najtrudniejszych chwilach w dziejach narodu.
Za miłość do Ciebie i ojczyznę, której uczyli nas wychowawcy i Kościół Święty. Dziękujemy za wszystkie powołania kapłańskie i zakonne, za świętych i błogosławionych Polaków, za wszystkich rodaków, którzy aż do przelania krwi wierni byli zawołaniu: BÓG, HONOR, OJCZYZNA!
Modlitwa po Koronce Bożego Miłosierdzia Sanktuarium Bożego Miłosierdzia, Kraków-Łagiewniki, 16.01.2021
W czasie kolejnej audiencji generalnej, która wskutek ograniczeń z powodu pandemii odbyła się bez udziału wiernych, papież Franciszek skierował pozdrowienia do Polaków. Przypominając, że mijający rok był bardzo trudny zachęcił do tego, by nie oceniać go przez pryzmat cierpień i ograniczeń z powodu pandemii koronawirusa, ale przede wszystkim przez otrzymane dobro.
- Zauważmy dobro, jakie otrzymywaliśmy każdego dnia, przyjaźń i życzliwość ludzi, miłość naszych bliskich i dobroć ludzi, którzy nas otaczają. To bardzo ważne. Podziękujmy Panu Bogu za każdą otrzymaną łaskę i chciejmy patrzeć z wdzięcznością, ufnością i nadzieją w przyszłość, zawierzając się wstawiennictwu świętego Józefa, patrona nowego roku. Pamiętajmy też o dziękczynieniu, jeśli niesiemy wdzięczność, świat wokół nas staje się lepszy i choć może się nam wydawać, że to niewiele, to jednak warto przekazać mu trochę nadziei.
Ojciec Święty podkreślił też, że jeśli będziemy trwać w Chrystusie, to nic nie może powstrzymać nas przed kontynuowaniem naszej podróży z radością, wraz z wieloma towarzyszami w tej drodze.
Przyznam, że czasem lubię otworzyć Pismo Święte w przypadkowym miejscu i zatrzymać się na chwilę przy wybranym tekście. Dziś trafiłem na świetnie mi znany fragment z Ewangelii Świętego Marka: „Bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”. (Mk 1,15)
W czasie kolejnej audiencji generalnej, która wskutek ograniczeń z powodu pandemii odbyła się bez udziału wiernych, papież Franciszek skierował pozdrowienia do Polaków. Przypominając, że mijający rok był bardzo trudny zachęcił do tego, by nie oceniać go przez pryzmat cierpień i ograniczeń z powodu pandemii koronawirusa, ale przede wszystkim przez otrzymane dobro.
